ZAKONI MAKROUNIVERZUMA
Natpis na ulazu u drevno proročište u Delfima ukazuje sledeće – “Čovječe, spoznaj sebe i spoznaćeš kompletan univerzum i njegove Bogove”.
Čovjek kao minutus mundus, mikrouniverzum, zrači energetskim potencijalima koji se oslikavaju u prirodnim zakonima makrouniverzuma. Ta veza zapravo predstavlja odraz prirode koja leži u nama. To je Buđenje, o kojem su govorili drevni mistici.
Kompletna živa bića u planetarnim ekosistemima predstavljaju plodove Prime Materije (energije), pa tako i čovjek kao zrela ličnost predstavlja njenu ekspresiju. Mi predstavljamo energetske odašiljače koji primaju i odašilju jako puno vidova energije. Mi isijavamo sa pozitivnom energijom, a tako i negativnom, u zavisnosti pod kakvim smo energetskim uticajima eksponirani.
Upravo tako, energetski tokovi uvijek kruže, drže planetu Zemlju živom, popunjenu sa raznobojnim energijama koje tako isprepletane povezujemo putem umnih potencijala. Na tu ekspresiju prirode uma je moguće je uticati, promijeniti impresiju, pravac misli, želja, podsvjesnu prirodu. Ljudska bića zaista neprekidno podliježu uticajima mnogih nevidljivih energetskih niti, univerzalnih prirodnih zakona, a da toga nisu ni svjesna.
Mi kao ogledala makrokosmosa zračimo sa sledećim potencijalima koji se zbivaju na mikro i makro nivou. Sledeće opisanim prirodnim zakonima se odvijaju kompletne životne manifestacije i život uopšte u planetarnim ekosistemima.
ZAKON ENERGIJE
Realnost možemo posmatrati kao beskrajan splet različitih energetskih frekvencija. Zbivanja u njoj nisu materijalne (1) već talasne (2) prirode. Energija u valovima zapravo puni bateriju koja pokreće život Zemljinog ekosistema manifestujući skroz vodu, zemlju, vazduh, floru i faunu. Univerzum tako poprima vid energije koja se prikazuje u raznobojnim relativnostima.
Ta energija teži ka ponovnom povezivanju i tako nas podstiče da evoluiramo u prirodnosti. Njene energetske niti daju život kompletnom spektru živih bića u planetarnim ekosistemima. Trenutna realnost koju percepiramo uz potencijal bioloških receptora zapravo predstavlja uzak snop astronomskog broja usmjerenih energija. Materijalno tijelo čovjeka se ponaša poput sočiva odnosno “filtera” za primanje tih energija.
ZAKON OGLEDALA
Mikrokosmos je odraz makrokosmosa. Energija je u nama, i mi smo u energiji. Mi smo veza i model mikro i makro energetskog realiteta. U tom ogledalu ne postoji razlika u kvalitetu, samo u modelu u kom se taj kvalitet zbiva. Kompletna zbivanja u makroskosmosu se ogledaju u mikrokosmosu. Na tom postulatu, mi sami kreiramo vlastitu realnost – najprije unutarnju, a zatim i vanjsku. Mi kao mikrokosmos, ono što postignemo u sebi, djelovaće i spolja. To je usmeno pravilo.
U makro prirodi, planeta Zemlja je okružena sa oko sedamdeset procenata vode, dok tečnost u ljudskom tijelu popunjava približno istu količinu i tako predstavlja njen mikro ekvivalent.
Neorganska energija koja putuje nesvjesnim umom tako utiče na čovjekovu realnost, i obratno. Na primjer, emotivna zbivanja uma koja putuju u podsvijesti se, takođe, zbivaju u materijalnom tijelu odnosno tjelesnim organima.
Na mikro odnosno organskom nivou, ljudsko biće se rađa, živi, dozrijeva, stari i umire. To je odraz elementarne prirode. A to se zbiva i na makronivou sa planetama, zvijezdama, galaksijama. Ta energetska fluidnost se uočava u sledećem energetskom potencijalu odnosno u zakonu kretanja.
ZAKON KRETANJA
Fluidnost energije se odlikuje njenim kretanjem. U prirodi realnosti sve je u konstantnom pokretu, od galaksija, zvijezda, planeta, atoma, sve orbitira. Na makronivou, nebeska tijela kao prirodni magneti sa rotacijom zapravo indukuju energiju koja daje život planetarnim ekosistemima.
Ekosistemi uspostavljaju uzajamnu ekološku ravnotežu primarnih elemenata prirode i bioloških jedinki. U njima, životni krug se takođe odvija kretanjem, odnosno ciklusima. U tim krugovima ekosistema, kompletan život se odvija kretanjem, transformacijom i prolaznošću.
U tom kretanju, nema početka ni kraja. Sav život na zemlji, rađanje, bujanje, sazrijevanje, život i smrt počivaju na tom principu. Zemlja daje i prima nazad. Na njoj ništa nije naše, samo buđenje.
ZAKON RITMA
“Život je ritam koji se mora spoznati. Ja osjećam taj ritam, upravljam se po njemu, i prepuštam mu se.” (Nikola Tesla)
Probuđen čovjek živi po impulsima prirode, prati njihov ritam i usmjerava se po njima. Za takvog čovjeka priroda je uvijek nježna. Ona je ogledalo mikrokosmosa i zato gleda i voli tog čovjeka koji je u umu probudio njene potencijale. Um tako prati ritam srca, a ako se oni povežu u neraskidivu vezu, za čovjeka sve postaje moguće. Nikola Tesla je imao kvalitete tih ritmova.
ZAKON POLARITETA
Priroda polariteta povezuje, usklađuje i prilagođava mikro i makro elemente prirode. Odvija se u akcijama i reakcijama. Na primjer, sjeverni i južni magnetni pol, desna i lijeva moždana hemisfera, muško i žensko, nebo i zemlja, rađanje i umiranje, biljojed i mesožder, ljepota i odvratnost, dan i noć, plima i oseka, ljubav i mržnja predstavljaju prirodne veze (parove) polariteta. U tom zakonu leži dijalektika prirode koja je ujedno blistava i okrutna.
Te veze su neraskidive. Parovi polariteta se zaista teže povezati, dotaknuti tačku koja ih ritmično navodi prirodnoj harmoniji. Kao što se nebo i zemlja teže povezati u čovjekovom umu, tako se i parovi polariteta moraju vezati u njemu, zarotirati. Samo tako čovjek može zaista dozreti. Da nije navedenih interakcija kompletna organska bića Zemljinog ekosistema bi poprimila oblik primitivnih bioloških organizama bez težnje za inspiracijom i usmjerenim evolutivnim razvojem.
Zahvaljujući tom zakonu prirode, kompletna živa bića u prirodi spontano dozrevaju.
Navedeni elementi se u prirodi uzajamno održavaju uz zakon akcije i reakcije, ali najčešće u različitim umnim dimenzijama, tako da nisu uvijek očigledni čovjeku s njegove trodimenzione tačke posmatranja. Po prirodi polariteta, mi sa tim izvornim potencijalima smo zapravo privlačni bićima koja nisu oličenje tog Izvora. Ti potencijali se žele usmjetiti protiv prirodnosti Izvora.
ZAKON AKCIJE I REAKCIJE
Sva živa bića Zemljinog ekosistema su povezana u globalnu mrežu događaja i svaka njihova akcija utiče na druga živa bića, planetu i univerzum u potpunosti. Jedna energija reaguje na drugu. Ništa se ne dešava slučajno, sve posjeduje akciju i reakciju koja će se manifestovati prije ili kasnije. Naše emotivno, odnosno duševno stanje se reflektuje i direktno utiče na vanjsku realnost koja tada poprima vid umnog iskustva. Takav uticaj se može manifestovati u vidu trenutne i direktne reakcije koja će se desiti odnosno kulminirati u nekom periodu budućnosti.
Da li smo zapravo svjesni vlastitih emotivnih reakcija i da li ih nekada svjesno promatramo?
Rekao bih da ne. Emocije tokom očaja i patnje zapravo oslabljuju vašu auru, usled čega postajete podložni negativnim uticajima drugih. Ako ih ne materijalizujemo odnosno potisnemo, emocije putuju u podsvijest i ubrzo postaju izvor hrane nižim astralnim energijama koje najčešće nismo u mogućnosti svjesno primijetiti. Tada naravno, život u vezi sa prirodom postaje poprilično nemoguć.
ZAKON ATRAKCIJE
Kako je sve u prirodi komunikacija, odašiljanje i primanje, tako je i čovjek u mogućnosti dati i primiti, odnosno privući ekvivalent onoga što ima već u sebi. Kako um utiče na materiju, tako i materija utiče na prirodu uma. Kada posvetimo pažnju tačnim vizijama, istovremeno osjećajući snažne izlive emocija mi tada privlačimo, materijalizujemo te vizije.
Emocionalna energija uma zapravo diktira koja iskustva ćemo privući u toku života. Na primjer, ako krenemo od srca oslobađati odnosno “isijavati” pozitivne emocije oko sebe, ta energija će se po prirodi “prikačiti” za neku vanjsku energiju istog tipa, držati nas “pozitivnim”, a u naše iskustvo privući ono najbolje u tom trenutku. I obratno, ako konstantno oko sebe isijavamo negativnu energiju (emocije straha, napetosti, mržnje) niske frekvencije, mi tada “primamo” i privlačimo puno negativnija iskustva odnosno negativnu energiju.
Negativni programi uma, ako su aktivirani, zrače prema vani. Ako isto privlači isto ili slično, magnetni talasi koji izlaze iz uma privlačiće ekvivalentno titrajuće energije.
Mi živeći pasivnim životom zapravo uzrokujemo da vanjska, materijalna energija usmjerava našu unutarnju, suptilnu energiju. A to smo u mogućnosti preokrenuti!
Zakonom atrakcije, mi zapravo želimo da unutarnja energija pokreće taj vanjski, materijalni segment. U trenutnom modelu energetskog realiteta mi smo mogućnosti da uz emotivne potencijale misli usmjeravamo tok materijalnog života. Biti u toj ideji znači prihvatiti dosadašnju interpretaciju njegove prirodnosti.
(1) Materija je zapravo nisko-titrajuća energija koju su naših pet bioloških receptora u mogućnosti opaziti i kao takva za nas predstavlja realni model svijeta. A priori, ako ta energija krene brže vibrirati, njena gustina se počinje vidno smanjivati, sve dok ne dosegne brzinu vibracije za napuštanje tog frekvencijskog raspona kojeg naših pet čula mogu opaziti.
(2) Talas predstavlja kretanje frekvencije tj. energije u prostoru.
*Astro portal navedene odlomke prenosi iz knjige “Planetarna Vizija”,
autora Ivana Mirkovića.
Predstavljene informacije su zaštićene Zakonom o autorskim pravima.
Ivan Mirković
