Vođenje ljubavi između muškarca i žene je alkemijski proces koji prevazilazi ograničenja uživanja naših fizičkih čula. Pisao sam više puta o važnosti seksa u životu nas ljudi. Mi ljudi koristeći seksualnu energiju spajamo se sa svojim bitkom, kao i sa bitkom partnera i tada postajemo jedno.

To i jest cilj seksualnog odnosa, spajanje muškog i ženskog polariteta, muške i ženske esencije.

Simbolično se u vedskim i tantričkim spisima to naziva spajanje Šive i Šakti. Šiva je muški princip, a Šakti je ženski princip. Jedino seksualni odnos koji je vođen na ispravan način vodi nas ka spajanju ta dva polariteta i njihovom prožimanju. Tada se stvara jedna nova esencija koja prevazilazi i muški i ženski princip, odnosno nema polariteta, nego se radi o tako zvanom parabrahmanu.

Uživanje u tom blaženstvu je cilj seksa između muškarca i žene. Nakon toga, kada smo bili uronjeni u to stanje, odnosno energiju, mi se razvijamo na jedan specifičan način. Naš mozak se natapa posebnim supstancama od kojih se osjećamo kao opijeni. Te supstance su veoma blagotvorne po naše zdravlje i obogaćuju nas na razne načine.

Dok smo u tom stanju, mi se zapravo nalazimo u meditaciji. Naš seksualni odnos postaje meditacija u pokretu. Mi kroz seks postižemo spajanje sa atmanom ili sebstvom. To je mističan put samospoznaje. Ako smo vodili ljubav na način samorazvoja, tada ćemo se na kraju “izgubiti”, naš um će nestati, odnosno njegove funkcije će biti zaustavljene. U tom stanju mi nismo svjesni ničega. To je stanje parabrahmana, odnosno uronjenosti u sebe.

Nažalost, znanost o seksu i oslobađanju čovjeka kroz seks je putem religije iskrivljen. Seks i žena kao i u većini drugih religija postaje nešto nisko i prljavo, nedostojno čovjeka. Žena se opisuje kao zlo koje muškarac treba nadići, odnosno strast prema ženi. Jer ona muškarca odvraća od pravog puta, i tako dalje. Spajanje muškarca i žene, odnosno njihovih esencija, postaje još samo religijski obojana simbolika, koja označava spajanje nekih apstraktnih sila u univerzumu.

No, na sreću, postoje i danas znanja koja nisu degradirala kroz povijest i nalaze se u tantričkim i taoističkim spisima. U njima čovjek može naučiti kako zadobiti vitalnost, zdravlje i na kraju samospoznaju putem vođenja ljubavi. Vođenje ljubavi je čin stvaranja ne samo novog života u smislu prokreacije, nego i u smislu zadobivanja novoga sebe, odnosno otkrivanja pravoga sebe.

 

Petar Malenica